MUTUS Sanguis

MUTUS Sanguis

apud Stat. Theb. l. 11. v. 284.

—— At tu (pudet) hostia Regni,

Hostia, nate, iaces, ceu mutus et e grege sanguis:

ignobilis, plebeius est, nullus carmine encomiôque celebratus. Uti apud Horatium, ubi de primis hominibus e terra procedentibus l. 1. Sat. 3. v. 99.

—— prorepserunt primis animalia terris

Mutum et turpe pecus, glandem atque cubilia propter

Unguibus et pugnis, mox fustibus, atque ita porro

Certabant armis.

Nempe, quia tum nulla adhuc erat Nobilitas. Contra sonoram Phocidem idem Statius alibi dixit, quia nebilis erat Oraculo Delphico: et Delon sonantem, ob famae celebritatem, Theb. l. 5. v. 55. etc. Surdus eôdem modô msurpavit, idem Poeta Theb. l. 4. v. 359.

—— sudum atque ignobile muros

Firmat opus.

Ad quae loca vide Caspar. Barthium Animadverston. l. 4. passim et Adversarior. l. 13. c. 4.